کامپوزیت ها

کامپوزیت های دندانی یا کامپوزیت های مبتنی بر رزین ، مواد مصنوعی هستند که ماتریس پلیمری را با پراکندگی ذرات پرکننده شیشه ، مواد معدنی یا رزین و/یا الیاف کوتاه توسط عوامل اتصال ترکیب می کنند. درست مانند آمالگام دندان ، از آنها برای بازسازی ساختار از دست رفته دندان در اثر ضربه ، پوسیدگی یا سایر بیماری ها استفاده می شود. 

کامپوزیت ها همچنین می توانند به عنوان سیمان برای سیمان سازی روکش ها و روکش ها و غیره استفاده شوند. در حالی که آمالگام در دندانپزشکی به تدریج از بین می رود ، کامپوزیت ها به یکی از پرکاربردترین مواد ترمیمی زیبایی تبدیل شده اند.

کامپوزیت های سنتی حاوی ذرات نسبتاً بزرگی از سیلیس و کوارتز بی شکل هستند که به آنها خواص مکانیکی خوبی می دهد اما باعث می شود سطح ترمیم در اثر سایش روزانه خشن تر شود. علاوه بر این ، بسیاری از شکستهای ترمیم کامپوزیت در سطح بین دندان و کامپوزیت به دلیل جمع شدن یا خرابی چسب مشاهده می شود. 

برای غلبه بر این ، کامپوزیت های ریز پر شده ، کامپوزیت های نانو پر شده و سایر کامپوزیت های ترکیبی با استفاده از ذرات بسیار کوچکتر (در عین حال با تنوع زیاد در اندازه) برای پر کردن ماتریس توسعه یافتند. با این پیشرفت ها ، سطوح صاف تری بدست می آید ، مقاومت در برابر سایش افزایش می یابد و جمع شدن بدون آسیب رساندن به خواص مکانیکی و فیزیکی کاهش می یابد.

کامپوزیت ها را می توان به عنوان رزین های شیمیایی (خود درمان) و رزین های فعال شده با فتوشیمی (نور درمانی) طبقه بندی کرد. رزین های خود درمان به صورت دو خمیر عرضه می شوند. پلیمریزاسیون زمانی فعال می شود که این دو خمیر با هم مخلوط شوند. 

معایب آن این است که ممکن است هوا در حین اختلاط به مخلوط اضافه شود ، بنابراین مواد را ضعیف می کند و اپراتور نمی تواند زمان کار را پس از اختلاط کنترل کند. رزین پخت نور به صورت خمیر منفرد با استفاده از سیستم آغازگر حساس به نور و منبع نور برای فعال سازی عرضه می شود. نیازی به مخلوط کردن ندارد ، که باعث قوی تر شدن و رنگ آمیزی کمتر می شود و زمان کار آن کاملا قابل کنترل است. 

با این حال ، در حین پخت تنش حاشیه ای بیشتری را نشان می دهد و فقط در عمق محدود درمان می شود (2-3) میلی متر) اگرچه این درمان اضافی مزایایی را نشان می دهد ، اما تقاضا برای درمان عمده هرگز متوقف نشده است. برخی از محصولات جدید ادعا کرده اند که عمق عمل آوری می تواند تا 4  میلی متر باشد (عمق پخت رزین های دو پخت نامحدود است زیرا ترکیبی از فناوری شیمیایی و نورپردازی است) ، اما عملکرد بالینی آنها به طور کامل ارزیابی نشده است.

چسب و اتصال در ارتودنسی